آغاز امامت امام زمان (عج)
جانشین بعد از امام حسن عسکری (ع)
در یکی از روزها عثمان بن سعید بن عمری در کنار چهل نفر از نامداران شیعه به پیشگاه امام عسکری (ع) شرفیاب شدند تا در خصوص جانشینی آن حضرت سوال کرده و در آینده مانع بروز اختلاف در امر امامت بین شیعیان و مسلمانان شوند. روایت کننده چنین تعریف می‌کند: زمانی که عثمان بن سعید به امام حسن عسکری (ع) گفت: «آمده ایم تا درباره مطلب مهمی که شما به آن آگاه ترید از شما سؤال کنیم.» امام حسن عسکری (ع) فرمودند: «بنشین عثمان» بعد از سپری شدن حدود یک ساعت آن امام بزرگوار بیان داشتند: «آیا می خواهید بگویم به چه منظوری آمده اید؟» همه حاضران گفتند: «ای فرزند رسول خدا، بفرمایید.» سپس ایشان فرمودند: «آمده اید تا درباره حجت خدا و امام پس از من بپرسید.» همگی گفتند: «آری» در همان موقع به یکباره پسر بچه ای که دارای رخسار نورانی همچون ماه بوده و از هر نظر شباهت بسیاری به امام حسن عسکری (ع) داشت، بر مجلس وارد شد. امام حسن عسکری (ع) بیان داشتند: «بعد از من پیشوای شما و جانشینم این فرزند من است. مواظب باشید پس از من در دین دچار آشفتگی نشوید…»
عمر امام زمان (عج)
به اعتقاد پیروان شیعه حضرت مهدی (عج) در سال ۲۵۵ قمری چشم به جهان گشوده و ایشان همچنان حی و حاضر بوده و در آخرالزمان با ملازمت حضرت عیسی مسیح ظاهر می شود. بسیاری از دانشمندان شیعه در خصوص نحوه برخورداری از چنین عمر طولانی، پاسخ های متعددی بیان داشته و ممکن شدن ادامه زندگی انسان را از ابعاد علمی و عملی به تحقیق و بررسی رسانده‌اند.
شیخ صدوق، حدیث شناس و دانشمند شیعه در کتاب کمال الدین، فصلی را مختص به افرادی کرده است که در طول تاریخ دارای عمر طولانی بوده اند. در عین حال مرجع تقلید شیعه به نام لطف الله صافی گلپایگانی در این زمینه به بیانات محققان زیست شناسی استدلال نموده که باور دارند انسان از حیث زیستی قادر است تا هشتصد یا هزار سال عمر داشته باشد.
در قرآن کریم و احادیث، از اشخاص متعددی با عمر طولانی یاد شده است که در میان آنها می توان از حضرت موسی (ع) نام برد که در طول ۹۵۰ سال مردم را به خداپرستی دعوت کرد. همچنین در روایتی از امام زین العابدین (ع) چنین آمده که از جمله سنت هایی که حضرت صاحب الزمان (عج) از پیامبران داشته برخورداری از طول عمر حضرت آدم و حضرت نوح است. در زمینه نحوه درگذشت یا به شهادت رسیدن حضرت مهدی (عج)، هیچ گفتار و یا روایتی دیده نمی شود.
طول عمر مهدی (عج):
احادیث بسیاری در خصوص عمر طولانی، علی الخصوص طول عمر حضرت مهدی (عج) بیان شده که تعدادی از آنها را در این مجال ذکر می کنیم.
امام جعفر صادق (ع) در پاسخ به شخصی از یارانش که نسبت به طولانی بودن غیبت صاحب الزمان (عج)، دچار حیرت شده بود، فرمود: «خدای تبارک و تعالی سه ویژگی از سه پیامبر را در قائم ما(عج) جاری ساخته است: ولادت او را هم چون ولادت حضرت موسی (ع) قرار داد؛ غیبت او را همانند غیبت حضرت عیسی (ع) مقرّر فرمود و عمر طولانی او را چون عمر طولانی حضرت نوح (ع) قرار داد. آن گاه به بنده صالح خود، حضرت خضر (ع) عمر جاودانی داد تا علت عمر طولانی او باشد.»
همچنین امام صادق علیه‌السلام بیان داشتند: «اما بنده صالح، حضرت خضر (ع) که خدای تبارک و تعالی برای او عمر طولانی قرار داد، نه برای این که در آینده به پیامبری برگزیده شود یا کتابی بر او نازل گردد یا شریعتی برای او تشریع شود، بلکه فقط برای این که در علم ازلی خدای تبارک و تعالی مقدّر بود که عمر قائم ما در زمان غیبت، بسیار طولانی باشد، ولی دانست که بسیاری از مردمان، این عمر طولانی را انکار خواهند کرد، خدایش او را عمر بسیار طولانی داد بدون این که سبب دیگری داشته باشد؛ فقط برای این که با عمر طولانی او به عمر طولانی حضرت قائم (عج) استدلال گردد و بدین وسیله حجت بر دشمنان لجوج تمام شود تا مردمان را در پیش گاه خدا حجتی نباشد.»
تاریخ و طول عمر:
در کتب تاریخی، از انسان های با طول عمر زیاد، به عنوان «معمّرین» یاد شده است که به اشخاصی که دارای عمر طولانی بودند اشاره می‌کند. این احتمال هست که چنین رخدادی تنها یک اتفاق بوده که در طی تاریخ بشریت فقط به دو نفر اختصاص یافته که بتوانند فرهنگ انسانی را از ژرفای نابودی پاک و طاهر نموده و مجدداً آن را احیا کنند. بدین ترتیب دوران عمر آنها به قدری به درازا رسید که چند برابر زندگی یک انسان معمولی عمر نمایند. حضرت نوح اولین نفر از آن دو در دوران پیش از این بوده که با خاتمه دادن به رسالت خود، به بیان آشکار قرآن کریم به مدت ۹۵۰ سال دربین طایفه و اقوام خود زندگانی نموده که مقدر شده بود، پس از طوفان و سیل عظیم فرهنگ جهان را از ابتدا پایه‌ریزی کند. دومین نفر حضرت مهدی (عج) می باشد که در آینده مسوولیت خود را در عالم هستی به انجام رسانده و تا به اکنون افزون بر هزار سال در بین اقشار متعدد جامعه زندگی کرده است. خداوند متعال وعده داده که آن حضرت در روز موعود، ظهور کرده و جهان را از نو بسازد.
موارد متعددی در طول تاریخ در زمینه عمر طولانی برخی از انسانها بیان شده که به موارد برجسته آن می پردازیم.
• به نقل ازشیخ طوسی (ره)، لقمان بن عاد برای ۳۵۰۰ سال عمر کرد.
• ربیع بن ضبع بن وهب، ۳۴۹ سال زندگی کرد.
• اکثر بن صیفی، مدت ۳۳۰ سال در این جهان مانده و پدرش «صیفی بن رباح» برای ۲۷۹ سال عمر کرد، بدون این که خدشه ای بر قدرت اندیشه و عقلانیت او وارد شود و در دوران حیات به ذوالحلم (صاحب بردباری) شهرت داشت.
• حضرت خضر (ع) در دوره ای پیش از حضرت موسی (ع) چشم به جهان گشوده و تا به اکنون در قید حیات است.
• حضرت نوح (ع) ۲۸۰۰ سال عمر کرد.
• عرج بن عنق، برای ۳۶۰۰ سال زندگی کرد. او در زمان حضرت آدم (ع) متولد شده و زنده بود تا حضرت موسی (ع) به حیات او خاتمه داد.
• ضحاک که به بیورسپ معروف بود، مدت ۱۰۰۰ سال زندگی کرد.
• آدم ابوالبشر و شیث، هر کدام در حدود ۹۱۲ سال عمر داشتند.
• در تورات نقل شده که ذوالقرنین برای ۳۰۰۰ سال عمر کرد.
کتابنامه: www.fardayetaze.ir
