نمازهای ماه شعبان

فضیلت ماه شعبان

این ماه بسیار شریف و منسوب به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) است. آن حضرت این ماه را روزه می داشت و متصل به ماه مبارک رمضان می کرد و می فرمود: «شعبان ماه من است.»

أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمود: «هر کسی که ماه شعبان را روزه بدارد، برای محبت پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) و تقرب به خدا، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت نزدیک می سازد، و بهشت را بر او واجب می کند.»[1]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ان رجب شهر الله، و شعبان شهری و شهر رمضان شهر امتی، رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنین فرمودند: شعبان شهری رحم اللّه من أعاننی علی شهری؛ شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا به ماه من اعانت کند.[2] و نیز در حدیثی دیگر پیامبر می فرماید: ماه شعبان ماهی است که اعمال انسان ها بالا می رود در حالیکه مردم از آن غفلت می کنند. همینطور از امام علی (ع) گزارش شده که فرمودند: ماه شعبان ماه رسول خدا (ص) است. اعمال این ماه زیاد است از جمله نماز در روز و شب ماه شعبان.

نماز در هر پنجشنبه از ماه شعبان:

در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز خوانده می شود، در هر رکعت بعد از «حمد» صد مرتبه سوره «توحید» و بعد از سلام صد بار صلوات بفرستند.

ثواب: هر حاجتی که دارد از امر دنیا و آخرت برآورده می گردد.[3]

از مولای ما علی بن ابی طالب علیه السّلام روایت شده است که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: «زینت داده می شود آسمانها در هر پنج شنبه از ماه شعبان، پس عرض می کنند ملائکه خدای ما بیامرزد روزه داران این روز را، و اجابت کند دعای آنها را، پس کسی که در این روز دو رکعت نماز، در هر رکعت سوره حمد یک مرتبه و سوره توحید را صد مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بر محمد و آل او بفرستد، خدا هر حاجتی که دارد از امر دنیا و آخرت برآورده می کند. و کسی که یک روز در او روزه بگیرد خدا بدن او را بر آتش حرام می کند».[4]

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «شاخه های نیکی در این ماه نماز، روزه و… است.»[5]

یادآوری می‎شود که هر کدام از شبهای ماه شعبان نماز به خصوصی دارد که در کتاب شریف مفاتیح الجنان به تفصیل آمده است.

نماز شب های ماه شعبان

نماز شب اول ماه شعبان:

نماز شب اول ماه ماه شعبان دوازده رکعت است. در هر رکعت بعد از «حمد» پانزده مرتبه سوره «توحید» خوانده شود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: خدا به او ثواب دوازده هزار شهید عطا فرماید و برای او ثواب عبادت دوازده سال را می نویسد و از گناهان خارج می شود، مانند روزی که از مادر متولد شده باشد.

نماز دیگر شب اول ماه شعبان:

دو رکعت است. در هر رکعت بعد از حمد، سی مرتبه سوره «توحید» را بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید:اللهُمَّ هذا عَهدی عِندَکَ اِلی یَومِ القیامة.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: از ابلیس و لشکر او حفظ می شود، و به او ثواب راستگویان عطا می نماید.[6]

نماز دیگر شب اول ماه شعبان:

صد رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «توحید» را نیز یک بار بخواند، پس بعد از تمام شدن نماز٬ سوره «حمد» را پنجاه باربخواند به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت٬ اگر بنده ای این نمازرا گزارده و روزه بگیرد٬ خداوند تعالی از او شر اهل آسمان و زمین و شیاطین و پادشاهان را دفع می کند و از اوهفتاد هزار گناه کبیره رامی آمرزد و از او عذاب قبر را بر می دارد و فرشتگان نکیر و منکر او را نمی ترسانند و در حالی از قبرش بیرون می آید که صورتش به مانند ماه شب چهارده است و از صراط به مانند برق عبور کرده ونامه اش به دست راست او داده می شود.[7]

نماز شب دوم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب دوم از ماه شعبان٬ پنجاه رکعت نماز بگذارد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره های «توحید» و «فلق» و «ناس» را نیز یک بار بخواند، خداوند به فرشتگان کرام الکاتبین فرمان می دهد که: بر بنده ام گناهی ننویسید تا این که یک سال بر او بگذرد و خداوند برای او بهره ای در عبادت اهل آسمان و زمین قرار می دهد و به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت ٬ از عبادت آن شب جز بدکار یا منافق یا فاجر دوری نمی گزیند و فضیلت زیادی ذکر کرده اند.[8]

نماز شب سوم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب سوم ماه شعبان دو رکعت نماز بخواند که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «توحید» را بیست و پنج بار بخواند، خداوند در روز قیامت برای او هشت باب بهشت رامی گشاید و هفت باب جهنم را به روی او می بندد و به او هزار لباس ابریشمی و هزارتاج می پوشاند.[9]

نماز شب چهارم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب چهارم ماه شعبان چهل رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و ۲۵ بار سوره «توحید» را بخواند خداوند برای او به ازاء هر رکعتی پاداش یک میلیون سال را نوشته و برای او برای هر سوره ای٬ یک میلیون شهر می سازد و خداوند به اوپاداش یک میلیون شهید را عنایت می کند.[10]

نماز شب پنجم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب پنجم از شعبان دو رکعت نماز بخواند که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «توحید» را پانصد بار بخواند و پس از سلام بر پیامبر هفتاد بار درود(صلوات) رساند، خداوند برای او هزار حاجت از حاجت های دنیایی و آخرتی او را برآورده می سازد وبه تعداد ستارگان آسمان٬ شهر در بهشت به او عنایت می فرماید.[11]

نماز شب ششم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب ششم ماه شعبان چهار رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «توحید» را پنجاه بار بخواند٬ خداوند او را برخوشبختی می گیرد و قبرش را گشاد می کند و در حالی از قبرش بیرون می آید که صورتش به مانند ماه است و می گوید: «اشهد انّ لا اله الا الله و انّ محمدا عبده و رسوله».[12]

نماز شب هفتم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب هفتم ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آوردکه در رکعت اول سوره حمد را یک بار و سوره توحید را صد بار بخواند و در رکعت دوم سوره حمدرا یک بار و آیهالکرسی راصد بار بخواند، مرد و زن مومنی نیست که این نماز را می گزارد مگر این که خداوند تعالی دعایش را اجابت کرده و حوائجش را برآورده می سازد و برای او هر روزپاداش شهیدی می نویسد و بر او گناهی نمی باشد.[13]

نماز شب هشتم ماه شعبان:

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب هشتم ماه شعبان دو رکعت نماز بخواندکه در رکعت اول سوره «حمد» را یک بار و آیه «ءامن الرسول» را تا آخر آن ٬ پنج بار و سوره «توحید» را پانزده مرتبه بخواند و در رکعت دوم سوره «حمد» را یک بار و آیه آخر سوره کهف «قل انما انا بشر مثلکم» را یک بار و پانزده بار سوره «توحید» رابخواند ٬ پس اگر گناهانش بیشتر از کف دریا باشد ٬ خداوند او را تا پاک نکند ازدنیا نمی برد٬ و گویا که تورات وانجیل و زبور و قرآن را خوانده باشد.[14]

نماز شب نهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب نهم ماه شعبان چهار رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و ده بار سوره «نصر» را بخواند، خداوند حتما جسدش را بر آتش حرام می کند و به او برای هر آیه ای ثواب دوازده شهید از شهدا بدر و ثواب علما را عنایت می کند.[15]

نماز شب دهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب دهم ماه شعبان٬ چهار رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و «آیه الکرسی» را یک بار و سوره «کوثر» را سه بار بخواند، پس کسی که این نماز را بخواند خداوند به فرشتگانش می فرماید: صد هزار حسنه برای او بنویسید و صد هزار درجه برای او بالا ببرید وصد هزار در برای او باز کنید و برای همیشه بر او نبندید و او و پدر و مادرش و همسایگانش آمرزیده می شوند.[16]

نماز شب یازدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب یازدهم از ماه شعبان هشت رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که درهر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره جحد( کافرون ) را ده بار بخواند، به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت این نماز را به جز مومن دارای ایمان کامل نمی گزارده و خداوند به اوبرای هر رکعتی باغی از باغ های بهشت عنایت می کند.[17]

نماز شب دوازدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب دوازدهم از ماه شعبان دوازده رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که درهر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره تکاثر را ده بار بخواند خداوند گناهان چهل ساله او را می آمرزد و برای او چهل درجه بالا می برد و برای او چهل هزار فرشته طلب آمرزش می کنند و برای اوثواب کسی که شب قدر رادرک کرده باشد است.[18]

نماز شب سیزدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب سیزدهم از ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آوردکه در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «تین» را یک بار بخواند، گویا که دویست برده ازفرزندان حضرت اسماعیل علیه السلام را آزاد کرده باشد و از گناهانش به مانند روزی که از مادر متولد شده بیرون می آید و خداوند دوری از آتش را به او عنایت می فرماید و با من (حضرت محمد صلی الله علیه و آله) و ابراهیم علیه السلام هم نشین می شود.[19]

نماز شب چهاردهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب چهاردهم از ماه شعبان چهاررکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که درهر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «والعصر» را پنج بار بخواند خداوند برای اوپاداش نمازگزاران از آدم تا روزقیامت را می نویسد و در حالی او را بر می انگیزد که صورتش از آفتاب و ماه درخشانتر است و آمرزیده می شود.[20]

نماز شب پانزدهم ماه شعبان (شب ولادت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف):

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب پانزدهم میان مغرب و عشاء چهار رکعت نماز بخواند(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «توحید» را ده بار بخواند (در روایت دیگرییازده بار) و پس از تمام شدن نماز ده بار بگوید: «یا رَبِ اغْفِرْ لَنَا» و نیز ده بار بگوید: «یَا رَبِ ارْحَمْنَا» و ده بار بگوید: «یا رَبِّ تُبْ عَلَیْنَا» و بیست و یک بار سوره «توحید» را بخواند و آنگاه ده بار بگوید: «سُبْحَانَ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَی وَ یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیر»، خداوند تعالی (دعای) او را مستجاب و حوائج او را در دنیا و آخرت برآورده میسازد و نامه اش را به دست راست او می دهد و تا سال آینده در نگهبانی خداوند تعالی است.[21]

نماز دیگر شب نیمه شعبان:

شش رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت بعد از سوره «حمد»، سوره «یس» و «تبارک الملک» و سوره «توحید» را بخواند.

نماز دیگر شب نیمه شعبان:

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» از ابو یحیی در ضمن خبری در برتری و مزیت شب نیمه شعبان روایت کرده است که گفت: به مولای خود امام صادق(علیه السلام) گفتم: بهترین دعاها در این شب کدام است؟ فرمود: هرگاه نماز عشا را خواندی، دو رکعت نماز به این ترتیب بخوان:

در رکعت اول سوره «حمد» و سوره «کافرون» و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید» و چون سلام دادی، بگو «سُبْحانَ اللّهِ»، «سی وسه» مرتبه و «الْحَمْدُ لِلّهِ»، «سی وسه» مرتبه و «اللّهُ أَکْبَرُ»، «سی وچهار» مرتبه؛ سپس بگو:

یا مَنْ إِلَیهِ مَلْجَأُ الْعِبادِ فِی الْمُهِمَّاتِ، وَ إِلَیهِ یفْزَعُ الْخَلْقُ فِی الْمُلِمّاتِ، یا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِیاتِ، یا مَنْ لَاتَخْفی عَلَیهِ خَواطِرُ الْأَوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ، یا رَبَّ الْخَلائِقِ وَالْبَرِیاتِ، یا مَنْ بِیدِهِ مَلَکوتُ الْأَرَضِینَ وَالسَّماواتِ، أَنْتَ اللّهُ لَاإِلهَ إِلّا أَنْتَ، أَمُتُّ إِلَیک بِلا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، فَیا لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ اجْعَلْنِی فِی هذِهِ اللَّیلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَیهِ فَرَحِمْتَهُ، وَسَمِعْتَ دُعاءَهُ فَأَجَبْتَهُ، وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ، وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطِیئَتِهِ وَعَظِیمِ جَرِیرَتِهِ، فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِک مِنْ ذُنُوبِی، وَلَجَأْتُ إِلَیک فِی سَتْرِ عُیوبِی.

ای آن که پایگاه بندگان در سختی ها به سوی اوست و بندگان در رخدادهای ناگوار به سوی او پناه می برند، ای دانای آشکار و نهان، ای آن که خیالات و افکار وهم آمیز و دگرگونی مسائل مهم بر او پنهان نمی ماند، ای پروردگار خلایق و آفریده ها، ای آن که پادشاهی و توانمندی (بر) زمین ها و آسمان ها به دست اوست، تویی خدا، معبودی جز تو نیست، به اینکه معبودی جز تو نیست توسّل می جویم، پس ای آن که معبودی جز تو نیست، مرا در این شب از کسانی قرار ده که به ایشان نظر کردی و به آنان رحم نمودی و دعایشان را شنیدی، پس اجابت کردی و درخواست گذشت از گناهشان را دانستی، پس ایشان را آمرزیدی و از خطای گذشته و گناه بزرگشان درگذشتی، به بس است که از گناهانم به پناه خواهی آمده ام و برای پرده پوشی عیب هایم به تو پناهنده شدم،

اللّهُمَّ فَجُدْ عَلَی بِکرَمِک وَفَضْلِک، وَاحْطُطْ خَطایای بِحِلْمِک وَعَفْوِک، وَتَغَمَّدْنِی فِی هذِهِ اللَّیلَةِ بِسابِغِ کرامَتِک، وَاجْعَلْنِی فِیها مِنْ أَوْلِیائِک الَّذِینَ اجْتَبَیتَهُمْ لِطاعَتِک، وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِک، وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَک وَصِفْوَتَک؛

خدایا! با بزرگواری و احسانت بر من ببخش و به بردباری و گذشت، خطاهایم را بریز و مرا در این شب با سخاوت و بخشندگی ات فرو پوشان و از اولیایت که برای طاعتت برگزیدی و برای عبادتت اختیار کردی و خالص و برگزیده درگاهت نمودی قرار ده؛

اللّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَیراتِ حَظُّهُ، وَاجْعَلْنِی مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ، وَفازَ فَغَنِمَ، وَاکفِنِی شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ، وَاعْصِمْنِی مِنَ الازْدِیادِ فِی مَعْصِیتِک، وَحَبِّبْ إِلَی طاعَتَک وَمَا یقَرِّبُنِی مِنْک وَیزْلِفُنِی عِنْدَک.

خدایا! مرا از کسانی که کوشششان متصل به سعادت شد و بهره شان از خیرات کامل گشت قرار ده و نیز مرا از کسانی قرار ده که سلامت یافتند و در گشایش زیستند و رستگار گشته، پس بهره بردند و مرا از گزند آنچه پشت سر گذاردم بازدار و از زیاده روی در معصیتت نگاه دار، طاعتت و هر آنچه مرا به تو نزدیک می سازد و مقرّب درگاهت می نماید محبوب من قرار ده،

سَیدِی إِلَیک یلْجَأُ الْهارِبُ، وَمِنْک یلْتَمِسُ الطَّالِبُ، وَعَلَی کرَمِک یعَوِّلُ الْمُسْتَقِیلُ التَّائِبُ، أَدَّبْتَ عِبادَک بِالتَّکرُّمِ وَأَنْتَ أَکرَمُ الْأَکرَمِینَ، وَأَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَک وَأَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ.

سرورم، هر فراری به تو پناه می آورد و هر جوینده به تو التماس می کند و هر عذرخواه توبه کار بر کرم تو تکیه می زند، بندگانت را با احترام گذاردن به آنان ادب کردی و تو کریم ترین کریمانی و بندگانت را دستور به گذشت دادی و تویی آمرزنده مهربان.

اللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ مِنْ کرَمِک، وَلا تُؤْیسْنِی مِنْ سابِغِ نِعَمِک، وَلَا تُخَیبْنِی مِنْ جَزِیلِ قِسَمِک فِی هذِهِ اللَّیلَةِ لِأَهْلِ طاعَتِک، وَاجْعَلْنِی فِی جُنَّةٍ مِنْ شِرارِ بَرِیتِک،

خدایا! مرا نسبت به آنچه از کرمت امیدوارم بی بهره مکن و از نعمت های کاملت ناامید مساز و از بهره فراوانت که در این شب برای اهل طاعتت مقرّر نموده ای بی نصیب مکن و مرا از بدکار و پست مخلوقاتت در سپر استواری قرار ده،

رَبِّ إِنْ لَمْ أَکنْ مِنْ أَهْلِ ذلِک فَأَنْتَ أَهْلُ الْکرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ؛ وَجُدْ عَلَی بِما أَنْتَ أَهْلُهُ لَابِما أَسْتَحِقُّهُ، فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّی بِک، وَتَحَقَّقَ رَجائِی لَک، وَعَلِقَتْ نَفْسِی بِکرَمِک فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَأَکرَمُ الْأَکرَمِینَ.

پرودگارا! هرچند سزاوار آن همه عنایت نباشم، ولی تو اهل بزرگواری و گذشت و آمرزشی؛ بر من چنان که شایسته آنی عطا کن، نه چنان که سزاوار آنم، زیرا گمانم به تو نیکو است و امیدم به خودت را حمایت کن و وجودم را به بزرگواری و کرمت آویخته ام، پس تو مهربان ترین مهربانانی و کریم ترین کریمانی،

اللّهُمَّ وَاخْصُصْنِی مِنْ کرَمِک بِجَزِیلِ قِسَمِک، وَأَعُوذُ بِعَفْوِک مِنْ عُقُوبَتِک، وَاغْفِرْ لِی الذَّنْبَ الَّذِی یحْبِسُ عَلَی الْخُلُقَ، وَیضَیقُ عَلَی الرِّزْقَ حَتَّی أَقُومَ بِصالِحِ رِضاک، وَأَنْعَمَ بِجَزِیلِ عَطائِک، وَأَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْمائِک، فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِک، وَتَعَرَّضْتُ لِکرَمِک، وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِک مِنْ عُقُوبَتِک، وَبِحِلْمِک مِنْ غَضَبِک، فَجُدْ بِما سَأَلْتُک، وَأَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْک، أَسْأَلُک بِک لَابِشَیءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْک.

خدایا! مرا از باب کرمت به فراوانی روزی اختصاص ده و پناه می آورم به گذشتت از کیفرت و بیامرز بر من گناهی را که زشت خویی آورد و روزی را بر من تنگ می کند تا به خشنودی درخورت بپا خیزم و به فراوانی عطایت متنعم شوم و به نعمت های کاملت خوشبخت گردم، هرآینه به آستانت پناه آوردم و متعرّض کرمت شدم و به عفوت از مجازاتت و به بردباری ات از خشمت پناه بردم، پس عطا کن مرا آنچه از تو درخواست نمودم و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم، از تو می خواهم به حق خودت نه به چیزی که بزرگ تر از تو باشد که چیزی بزرگ تر از تو نیست.

نماز شب شانزدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شانزدهم ماه شعبان دو رکعت نماز بخواندکه در هر رکعتی «حمد» و «آیه الکرسی» را یک بار و سوره «توحید» را پانزده بار بخواند، پس خداوند تعالی به من فرمود: کسی که دو رکعت نماز را بخواند به مانند آن چه را که به تو پیامبریت دادم به او می دهم و در بهشت برای او هزار کاخ بنا می کنم.[22]

نماز شب هفدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب هفدهم ماه شعبان٬ دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و «توحید» را هفتاد و یک بار بخواند، پس وقتی که نمازش تمام شد هفتاد بار استغفار گوید از جایش بلند نمی شود تا این که خداوند او را آمرزیده و بر او گناهی نمی نویسد.[23]

نماز شب هجدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب هجدهم ماه شعبان ده رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و «توحید» را پنج مرتبه بخواند، خداوند هر حاجتی را که در آن شب می خواهد می دهد و اگر او را بدبخت آفریده باشد، پس خوشبخت قرار می دهد و اگر در همین سال بمیرد شهید از دنیا می رود.[24]

نماز شب نوزدهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب نوزدهم از ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و آیه «قل اللهم مالک المُلک»(آل عمرانآیه 26) را پنج بار بخواند خداوندگناهان گذشته وآینده اش را می آمرزد و نمازهایی که بعد از آن می خواند را می پذیرد و اگر پدر و مادرش در آتش باشد، آن ها را از آتش بیرون می آورد.[25]

نماز شب بیستم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیستم ماه شعبان چهار رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «نصر» را پانزده مرتبه بخواند به خدایی که مرا بدرستی به پیامبری برانگیخت از دنیا نمی رود، مگر این که در خواب جای خود را در بهشت دیده و با فرشتگان مقرب محشور می شود.[26]

نماز شب بیست و یکم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و یکم از ماه شعبان هشت رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره های «حمد» و «توحید» و «فلق» و «ناس» را بخواند، خداوند برای او به تعداد ستارگان آسمان حسنه نوشته و به تعداد آن درجات او را بالا می برد و به تعداد آن بدی های او را میزداید.[27]

نماز شب بیست و دوم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و دوم ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آوردکه درهر رکعتی سوره های «حمد» و «جحد» ( کافرون ) را یک بار و «توحید» را پانزده بار بخواند، خداوند تعالی نام او را در نام های راستگویان می نویسد و در روز قیامت با گروه مرسلین می آید در حالی که او در پوشش خداوند تعالی است.[28]

نماز شب بیست و سوم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و سوم شعبان سی رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که درآن سوره های «حمد» و «زلزال» را یک بار بخواند، خداوند تعالی غل و غش را از دل او می زداید و از کسانی استکه خداوند سینه اش را برای اسلام گشوده و او را در حالی بر می انگیزاند که صورتش به مانند ماه شب چهارده است.[29]

نماز شب بیست و چهارم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و چهارم ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آوردکه درهر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «نصر» را ده بار بخواند، خداوند تعالی با آزادی او از جهنم رهایی از عذاب وعذاب قبر و حساب کوتاه و دیدار آدم و نوح و پیامبران و شفاعت ٬ اکرامش می کند.[30]

نماز شب بیست و پنجم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و پنجم ماه شعبان ده رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که درهر رکعتی سوره «حمد» و «تکاثر» را یک بار بخواند، خداوند تعالی به او پاداش آمران به معروف و نهی کنندگان از منکر و ثواب هفتاد پیامبر عنایت می کند.[31]

نماز شب بیست و ششم ماه شعبان:

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و ششم از ماه شعبان ده رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و آیه «ءامَنَ الرّسول» را ده بار بخواند، خداوند تعالی او را از آفت های دنیا و آخرت سلامت می دارد و در روز قیامت خداوند تعالی شش نور به او عنایت می فرماید.[32]

نماز شب بیست و هفتم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و هفتم ماه شعبان دو رکعت نماز بجا آوردکه درهر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره «اعلی» «سبح اسم ربک الاعلی» را ده بار بخواند، خداوند برای او یک میلیون حسنه نوشته و یک میلیون بدی را از او رفع کرده و یک میلیون درجه او را بالا می برد و اورا با تاجی از نور می آراید.[33]

نماز شب بیست و هشتم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و هشتم ماه شعبان چهار رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» و «توحید» و «ناس» و «فلق» را یک بار بخواند، خداوند تعالی او رادر حالی از قبر بر می انگیزاند که صورتش به مانند شب چهارده است و هراس های روز قیامت را از او دفع می کند.[34]

نماز شب بیست و نهم ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب بیست و نهم ماه شعبان ده رکعت نماز بجا آورد(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعتی سوره «حمد» را یک بار و سوره های «تکاثر» و «ناس» و «فلق» و «توحید» را ده مرتبه بخواند، خداوند تعالی پاداش کوشندگان را به او داده و میزانش سنگین و به او در حساب تخفیف داده می شود و ازصراط به سرعت برق می گذرد.[35]

نماز شب سی ام ماه شعبان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که در شب سی ام شعبان دو رکعت نماز بخواندکه در هر رکعتی بعد از «حمد» سوره «اعلی» را ده بار بخواند، پس از اتمام نیز بر پیامبر(ص) صد بار درود (صلوات)برساند، پس به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت، خداوند برای او یک میلیون شهر در بهشت جاودان بالا میبرد و اگر اهل آسمان ها و زمین برای شمارش پاداش او گرد آیند توانایی آن را نداشته و خداوند برای او هزار حاجت را برآورده می سازد.[36]

پی نوشت ها:

[1] مفاتیح الجنان ص 318

[2] مفاتیح الجنان ص 318

[3] اقبال ص 88؛ مفاتیح الجنان ص 320

[4] مفاتیح الجنان، ص 320.

[5] تقویم عبادی، ص 74.

[6] اقبال ص 683؛

[7] وسائل الشیعه ج 5 ص 233

[8] وسائل الشیعه ج 5 ص 233 – اقبال، ص 688.

[9] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[10] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[11] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[12] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[13] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[14] همان

[15] همان

[16] همان

[17] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 688- 692.

[18] همان

[19] همان

[20] وسائل الشیعه ج 5 ص 234 – اقبال، ص 693.

[21] وسائل الشیعه ج 5 ص 235.

[22] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[23] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[24] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[25] همان

[26] همان

[27] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[28] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[29] همان

[30] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[31] وسائل الشیعه ج 5 ص 235 – اقبال، ص  693- 722.

[32] همان

[33] وسائل الشیعه ج 5 ص 236 – اقبال، ص 723.

[34] وسائل الشیعه ج 5 ص 236 – اقبال، ص 723.

[35] وسائل الشیعه ج 5 ص 236 – اقبال، ص 723.

[36] وسائل الشیعه ج 5 ص 236 – اقبال، ص 723.